ยูทูบ
โยชิยูกิ โนมูระ, ยาสุชิ ไซโตห์, คิงโงะ ฟุรุคาวะ,
Yoshinori MINAMI, Kanji HORIUCUL และ Yasuhiro HATTORI
ฝ่าย R & D เทคโนโลยีพื้นฐาน ฝ่าย R & D วงจรและการเชื่อมต่อ
เทคโนโลยีเครือข่ายอัตโนมัติ
บทคัดย่อ-ขั้วต่อสวมอัดสำหรับถุงลมนิรภัยรถยนต์แบบอิเล็กทรอนิกส์
หน่วยควบคุม (ECU) ได้รับการพัฒนาและถ่ายโอนไปยังมวลชนขั้นตอนการผลิตโดย Sumitomo Wiring Systems, Ltd. และAutoNetworks Technologies, Ltd. ในปี 2548
การเชื่อมต่อแบบสวมอัดเป็นการเชื่อมต่อทางไฟฟ้าที่ไม่มีการบัดกรีเทคโนโลยีซึ่งใช้แรงสัมผัสเชิงกลที่สร้างขึ้นระหว่างรูทะลุบนแผงวงจรพิมพ์ (PCB) และขั้วต่อที่มีความกว้างใหญ่กว่ารูทะลุเล็กน้อยเส้นผ่านศูนย์กลาง
เทคโนโลยีนี้ได้รับการกล่าวถึงอย่างกว้างขวางเมื่อเร็ว ๆ นี้ว่าเป็นมาตรการเทียบกับ "ความต้องการไร้สารตะกั่ว" ของวัสดุที่ประกอบด้วยอุปกรณ์ไฟฟ้า/อิเล็กทรอนิกส์
สำหรับการนำเทคโนโลยีนี้ไปใช้กับขั้วต่อรถยนต์เราต้องคำนึงถึงสิ่งแวดล้อมที่รุนแรงขึ้นเงื่อนไขที่จำเป็น
ดังนั้น ตัวเชื่อมต่อแบบสวมอัดสำหรับ ECU ของถุงลมนิรภัยในรถยนต์ได้รับการพัฒนาและผลิตเป็นจำนวนมากตั้งแต่ปี 2548
นอกจากนี้ผู้เขียนยังได้พัฒนาฮาร์ดรูปแบบใหม่ๆการชุบดีบุกบนขั้วต่อจึงป้องกันการขูดของดีบุกระหว่างขั้นตอนการใส่ ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดการลัดวงจรได้บน PCB
คำสำคัญ- ECU รถยนต์, ความน่าเชื่อถือของการเชื่อมต่อ, ฮาร์ดดีบุก
การชุบ การเชื่อมต่อแบบสวมอัดแบบไร้สารตะกั่ว
การแนะนำ
A. ความต้องการไร้สารตะกั่วและการเชื่อมต่อแบบสวมอัด
มีแนวโน้มทั่วโลกที่จะกำจัดสิ่งที่เป็นอันตราย
วัสดุจากอุปกรณ์ไฟฟ้า/อิเล็กทรอนิกส์ (เช่น RoHSคำสั่ง [1]).โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาสารตะกั่วบัดกรีมีความสำคัญเร่งด่วนสำหรับอุตสาหกรรมไฟฟ้า/อิเล็กทรอนิกส์ทั่วโลก
ในทางกลับกัน ในด้านยานยนต์อิเล็กทรอนิกส์หน่วยควบคุม (ECU) มีความสนใจในการสวมอัดแบบไม่มีบัดกรีเทคโนโลยีการเชื่อมต่อสำหรับการติดตั้งชนิดสอดผ่านรูส่วนต่าง ๆ เช่นตัวเชื่อมต่อซึ่งก่อนหน้านี้ทำได้โดย aกระบวนการบัดกรีแบบไหลหรือแบบคลื่น
แม้ว่าเทคโนโลยีนี้จะถูกนำมาใช้ตามอัตภาพในด้านอุปกรณ์โทรคมนาคมในช่วงที่ผ่านมา
หลายทศวรรษที่ผ่านมา มีความคาดหวังอย่างมากเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ในตัวเชื่อมต่อยานยนต์ ซึ่งเมื่อเร็วๆ นี้อยู่ภายใต้มาตรการที่ควบคุมข้อกำหนดปลอดสารตะกั่ว
การเชื่อมต่อแบบสวมอัดเป็นรูปแบบหนึ่งของเทคโนโลยีการเชื่อมต่อทางไฟฟ้า ซึ่งใช้แรงสัมผัสเชิงกลที่สร้างขึ้นระหว่างรูบนแผ่นวงจรพิมพ์ (PCB) และขั้วต่อที่มีความกว้างมากกว่าเส้นผ่านศูนย์กลางรูทะลุเล็กน้อยดังแสดงในรูป . 1.
เทคโนโลยีนี้ยังมีข้อได้เปรียบเพิ่มเติมของ (I) ไม่มีกระบวนการให้ความร้อนเพิ่มเติมสำหรับอุปกรณ์ที่ติดตั้งบนพื้นผิว (2) ไม่จำเป็นต้องใช้พลาสติกทนความร้อนสำหรับตัวเรือนตัวเชื่อมต่อ เนื่องจากกระบวนการใส่ขั้วต่อ (เช่น การต่อแบบสวมอัด) ดำเนินการที่ อุณหภูมิห้องที่อธิบายไว้ในตารางที่ 1
การใช้ลิขสิทธิ์ที่ได้รับอนุญาตจำกัดเฉพาะ: ห้องสมุดมหาวิทยาลัยคอร์เนลดาวน์โหลดเมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา 05:14:29 น. UTC จาก IEEE Xploreมีข้อจำกัด
เวลาโพสต์: ธันวาคม 02-2022